Tribünlerin Sevilen Abisi Yüksel Ateş

Bir gazetecinin Kocaelispor aşkını en iyi şekilde anlatmak için Yüksel Ateş’i tanımak lazım. İşte efsane gazeteci ve taraftar Ateş’in Kocaelispor ile yaşadıkları;

İSTERSENİZ AMUDA KALKALIM

27 Ekim 1963 yılında İzmit Bekirdere’de doğdum. Ve çocukluğum Başaran caddesinde geçti. 9-10 yaşlarında Bekirdere’den yürüyerek Eski Stad’a gidip Kocaelispor’u izlemeye başladım. Daha sonra amatör kümede futbol oynadığımız için beden terbiyesi bize serbest giriş kartı veriyordu. Bu kartla kendi maçımın olmadığı her Kocaelispor maçında, İsmetpaşa Stadı’ndaki yerimi aldım.

1979-80 sezonunda spor muhabiri olarak gazeteciliğe başladım. Gazeteci olarak beni ön plana çıkaran olay, antrenör Yılmaz Gökdel ile yaptığım röportaj oldu. Çok sayıda futbolcu, antrenör, yönetici ve başkan ile ilgili ayrıntılı haberlere imza atarken, rakipler ile ilgili özel söyleşiler yaptım. Rakip takımın hangi özelliği varsa ona göre hazırlık yapardım. Mesela Sarıyer ile oynayacaksak, bizden birisine avcı elbiselerini giydirir, ‘Martıyı avlamaya hazırız’ gibi manşetlerde imza sahibi olurdum. 1986-87 sezonunun son maçında Kadıköy’de Fenerbahçe’ye 2-1 yenildiğimiz karşılaşma, benim en üzüldüğüm maç olmuştur. Maç sonrası soyunma odası önünde futbolcular ve rahmetli Mehmet Sadık Efe ile birlikte ağlarken, Fenerbahçe muhabirleri gelip bizi çekmek istediler. Mehmet Efe ise, ‘İsterseniz amuda kalkalım bizi öyle çekin, ama bizim burada cenazemiz var, ağlarken çekmeyin’ diye muhabirlerle tartıştı. O anı hiç unutamam.

BURSASPOR’UN VEFA BORCU VAR

Daha sonra Boluspor-Zonguldakspor maçında şike yapıldı diye federasyona ihtirazda bulunduk. Bizim bu ihtirazımızı duyan Bursasporlu yöneticiler Kocaelispor kulübüne geldiklerinde, tesadüfen onları ben karşıladım. Olayın tüm yönlerini bildiğim için, Bursalı yöneticileri de, neler yapacakları konusunda bilgilendirdim. Onlar da bizim gibi ihtiraz ettiler.

Sonrasında mahkeme Kocaelispor ve Bursaspor’un tekrar 1. Lig’e çıkmasına karar verdi. Bursasporluların hiçbiri bilmez ama bana vefa borçları var. Ertesi yıl Nobert Vagner’in hocalığında Buschman ve Guido’nun olduğu takımla tekrar küme düştük. O yıl da Almanlarla ilgili dikkat çekici haberlerim olmuştur. 2. Lig’e düştüğümüz sene takımı Murtaza Tavhan çalıştırıyordu. Benim eski futbolcu olduğumu bilen Tavhan, birgün antrenmana çıkmamı istedi. Antrenmanda çok olumlu işler yapınca, futbolculara örnek gösterdi. Futbolcularda beni gerçekten beğendi. Bir gazeteci olarak takip ettiğiniz futbolcularla antrenmana çıkmak çok güzel bir duygudur. Herkese nasip olmaz.

DEPREMDE ENKAZ ALTINDA KALDIM

Sefa Sirmen başkanlığında takım açık ara farkla 1. Lig’e yükselirken, futbolcular ve antrenör Güvenç Kurtar ile çok güzel anılarımız oldu. İzmit’te oynadığımız bir Fener maçında, top benim olduğum yerden taca çıktı. Rakip oyuncu Müjdat tam topu alacakken, aklıma bizi küme düşürdükleri gelince, birden topa vurdum ve benim orası karıştı. Fenerbahçe yedek kulübesi ile birbirimize girdik. Uefa Kupası’na katıldığımızda, Türkiye Kupası’nı kazandığımızda hep takımın yanındaydım. 17 Ağustos 1999 tarihinde yaşadığımız depremde, 10 yaşındaki oğlumu ve eşimi kaybettim. Ben annemle birlikte enkazdan çıktım. Ve sonrasında ABD’de yaşayan kardeşim Suat Ateş’in yanına gittim. Yaklaşık 15 sene ABD ile Türkiye arasında gidip geldim. Oradan da Kocaelispor’u takip etmeye devam ediyordum. BAL Ligi’ne düşünce çok üzüldüm.

ENVER GÜLER’E ÖVGÜ

Eskişehir’deki şampiyonluk maçına geldim. Tribünde o atmosferi yaşadıktan sonra tekrar Türkiye’de yaşamaya karar verdim. Kocaelispor aşkını artık taraftar olarak yaşamaya başladım. O günden itibaren içerde ve dışarda tüm maçlara gidiyorum. Taraftarlarımıza abilik yapmaya çalışıyorum. Sağ olsunlar onlarda beni çok seviyor ve sayıyor. Şuanda takımımız şampiyonluk mücadelesi veriyor. Ben öyle yada böyle, bu takımın bu sezon çıkacağına canı gönülden inanıyorum. Ama üzüldüğüm bir nokta var.

Son 5 yılda alt yapıdan çok sayıda futbolcu çıkarmamıza rağmen, bunlardan hiçbiri Süper Lig’e transfer olup, kulübe para kazandıracak seviyeye gelemedi. Özellikle Galip hocayı çok başarılı buluyorum. İşini iyi biliyor. Bugüne kadar 20’ye yakın başkan gördüm. Bunların içinde en başarılısı Sefa Sirmen’dir. Ancak yaptığı hamleler ile Bahri Yavuz adını bu kulübün önemli isimleri arasına yazdırmayı başarmıştır. Birkaç kelime de taraftarlarımız ile ilgili söylemek istiyorum. Gerçekten çok vefalı bir taraftarımız var. Taraftar başkanı Enver Güler, belki de Türkiye’nin en kibar taraftar liderlerinden. Ağzından hiç küfür duymadım. Antalyaspor ise bizim gerçekten dostumuz.